ΚΕΝΤΡΑ & ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΜΥΚΗΝΑΪΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
Η διαδρομή ξεκινάει από τις Μυκήνες, με επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυκηνών, στον αρχαιολογικό χώρο (Ακρόπολη Μυκηνών) και το Θησαυρό του Ατρέως. Η διαδρομή συνεχίζει στην περιοχή των Δενδρών, στο Μυκηναϊκό Νεκροταφείο της περιοχής. Ακολουθεί η Μιδέα (Ακρόπολη Μιδέας) και η διαδρομή ολοκληρώνεται στην Τίρυνθα, με επίσκεψη στο Μυκηναϊκό Φράγμα, το Θολωτό Τάφο και στην Μυκηναϊκή Ακρόπολη.
Αν ο επισκέπτης το επιθυμεί, μπορεί να δει, με μικρή παράκαμψη από τις Μυκήνες, το Μυκηναϊκό δρόμο στην περιοχή της Προσύμνης.
Eκτιμώμενη διάρκεια διαδρομής: 1 ημέρα
(Σημ: Η αναφερόμενη διάρκεια της προτεινόμενης διαδρομής καθορίζεται από το χρόνο παραμονής στους οργανωμένους αρχαιολογικούς χώρους που αυτές περιλαμβάνουν, λόγω των συγκεκριμένων ωραρίων λειτουργίας τους.)
Η αναγκαιότητα ίδρυσης ενός νέου αρχαιολογικού μουσείου για την αποθήκευση και έκθεση των ευρημάτων των ανασκαφών ενός και πλέον αιώνα στις Μυκήνες είχε γίνει επιτακτική στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν ο Γεώργιος Ε. Ο Μυλωνάς σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού επέλεξε τη σοφία που διέθετε τη θέση του στις βόρειες υπηρεσίες της Ακροπόλεως κάμπτοντας τις ενστάσεις των τοπικών εκπροσώπων που επιθυμούσαν την ίδρυση του νέου μουσείου στον παρακείμενο οικισμό.
Τo μυκηναϊκό νεκροταφείο των Δενδρών εκτείνεται στην πλαγιά ενός χαμηλού λόφου, δυτικά της μυκηναϊκής Ακρόπολης της Μιδέας. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1930 έως σήμερα έχουν ανασκαφεί ένας θολωτός και δεκαέξι θαλαμωτοί τάφοι που είχαν λαξευτεί στον μαλακό βράχο της περιοχής σε πυκνή διάταξη.
Η ακρόπολη της Μιδέας συγκαταλέγεται, μαζί με τις Μυκήνες και την Τίρυνθα, στα τρία κυρίαρχα μυκηναϊκά κέντρα της Αργολίδας. Η σημασία της καταφαίνεται από την εντυπωσιακή κυκλώπεια οχύρωση, τη θέση της στη μυθολογία, το πλούσιο νεκροταφείο της στα γειτονικά Δενδρά και από τα ευρήματα των ανασκαφών στον χώρο, που άρχισαν το 1939 και μετά από μακρόχρονη διακοπή συνεχίζονται συστηματικά κατά τη τελευταία εικοσαετία.
Δύο χιλιόμετρα ανατολικά της Νέας Τίρυνθας και 5 περίπου χιλιόμετρα από την ακρόπολη της Τίρυνθας έχει εντοπισθεί ένα μοναδικό τεχνικό έργο της αρχαιότητας. Στο χώρο αυτό έχει κατασκευασθεί ένα τεράστιο ανάχωμα που έφερε επένδυση από ογκόλιθους στα όριά του -ορισμένοι ογκόλιθοι είναι σήμερα ορατοί- με στόχο την εκτροπή των ομβρίων του χειμάρρου του Μάνεσι που φαίνεται πως κατευθυνόταν προς την Τίρυνθα και προκαλούσε πλημμύρες ήδη από την Πρώιμη εποχή του Χαλκού (ΠΕΙΙ).
Το 1913 ανασκάφηκε ένας θολωτός τάφος στη δυτική κλιτύ του λόφου του Προφήτη Ηλία, σε απόσταση 1 περίπου χιλιομέτρου από την ακρόπολη της Τίρυνθας.
Η Τίρυνθα κατοικήθηκε για πρώτη φορά στη Νεολιθική εποχή (7η-4η χιλιετία π.Χ.), όπως μαρτυρούν τα λιγοστά κεραμικά ευρήματα που προήλθαν από τα βαθύτερα αρχαιολογικά στρώματα, και παρέμεινε αδιάλειπτα σε χρήση μέχρι την εποχή που ιδρύθηκε η επιβλητική της οχύρωση.
