Λόφος Ασπίδος - Δειράς, Άργος

ΟΙ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

Ο λόφος του Προφήτη Ηλία, η λεγόμενη Ασπίς, κατοικήθηκε για πρώτη φορά στα τέλη της Νεολιθικής εποχής (3.500 π.Χ.). Κατά τη Μεσοελλαδική εποχή (2000-1600 π.Χ.) δημιουργήθηκε εδώ ένας οργανωμένος οικισμός, έκτασης 20.000 τ.μ., με τρεις οικοδομικές φάσεις (ΙΙ, ΙΙΙ και IV). Στη φάση ΙΙΙ (1800-1700 π.Χ.) χρονολογούνται ένα αψιδωτό και δύο ορθογώνια σπίτια. Κατά την τέταρτη φάση (1700-1600 π.Χ.) ένα συγκρότημα ορθογώνιων κτηρίων που κτίστηκε στην περιφέρεια του οικισμού λειτούργησε ως οχυρωματικός περίβολος για την προστασία των κατοίκων. Ο οικισμός εγκαταλείφθηκε στις αρχές της Μυκηναϊκής εποχής (1600 π.Χ.), όταν οι άνθρωποι επέλεξαν την πεδινή έκταση στα ανατολικά του λόφου για τις δραστηριότητές τους.

Στο διάσελο της Δειράδας οργανώθηκε κατά την πρώιμη Μυκηναϊκή εποχή (ΥΕ ΙΙΑ-1500 π.Χ.) ένα νεκροταφείο που χρησιμοποιήθηκε μέχρι το τέλος της ύστερης εποχής του Χαλκού (1100 π.Χ.). Εκτός από 40 θαλαμωτούς τάφους περιελάμβανε και 30 τάφους λαξευμένους στο φυσικό βράχο.